B-day, het 'dorp', Martinitoren, regen en meer
Door: Nina
Blijf op de hoogte en volg Cor, Nina, Emma & Lotte
12 Oktober 2019 | Curaçao, Curaçao
We zijn er weer! Internet aangesloten … 3 weken wachten is het waard.
LOTTE'S B-DAY / KLASGENOOTJES HIER IN HET 'DORP’
Eind september werd Lotte 7. Tja en dan is daar geen familie. Lotte vroeg nog wel: komen de opa’s en oma’s ook en Tijmen en Merijn (neefjes nou ja neven)? Haha Het was even een reality check deze vraag. We hebben er natuurlijk zelf wat van gemaakt dat moge duidelijk zijn, inclusief chemische cake waarvan je kak groen werd (ja sorry vh detail maar te bizar…en bovendien moet er altijd iets vies in de blog voor de aantrekkelijkheid) . Het kinderfeestje moet nog plaatsvinden. Doorgaans wordt hier een hele klas uitgenodigd, wat wel een band schept, maar onze verhuizing stond op stapel dus daarna gaat dat komen want daar heb je wel energie voor nodig zeg maar.
Vanmiddag heeft Lotte ook een feestje hier in het ‘dorp’ waar we net wonen. En kwamen we tot de ontdekking dat een klasgenootje van Emma hier in de straat woont. Toch weer leuk dit soort kleine dingen. En wellicht komen fietsen hier ook nog wel van pas. Es kijken of we deze op de kop kunnen tikken ergens.
*** WE ZIJN DUS VERHUISD (1/10) ***
Verhuizen is gek genoeg al niet onze grootste hobby, maar met zo’n 35 graden en 186 dozen is dat helemaal k#!*. Deze klap zijn we inmiddels te boven en nu wonen we prachtig in een soort huis waar je letterlijk en figuurlijk U tegen zegt. Het huis is namelijk in U-vorm gebouwd met middenin … een zwembad! Once in a lifetime experience dit. En je loopt een paar honderd meter om elkaar te zien en elkaar horen thuis gaat schreeuwend… al zitten de walkie talkies nu id oplader
Ook een fijne workout qua schoonmaken dus. We zien dat dat nog even aan en anders is de sportschool ook overbodig of toch een schoonmaakster in de arm nemen. Het leven kan hier nu echt beginnen zeg maar en dat voelt op z’n zachtst gezegd wel erg definitief … Daarmee kwam de heimwee weer in vol ornaat z’n werk doen bij mij. ☹
In een tent onder de Martinitoren: JA!
De heimwee zet dus nog even door. Daar zit je dan. Tussen al je eigen spullen van 8.000 km verderop en dan zie je deze weer terug in dit tropische oord. Mooi en echt een cadeau, maar ook een mind-twist. M’n vader opperde nog dat ik maar es naar de webcam van de Grote Markt in Groningen moest kijken. OH NEE! Ik kan d’r even niet naar kijken, want dan wil ik daar zijn. Het maakt me niet uit: gewoon in een tent onder de Martinitoren, ja dat voelt goed denk ik dan. Regen? Maakt niet uit zei ik nog, al komt d’r stront uit de lucht, dan nog wil ik daar zijn. Ja heftig hoor, dus ik huil nog even verder en dan weer over tot de orde van de dag. Ik hoop voor iedereen dat dit mijn tijdelijke fase is. Tijd zal het leren. Heb net wel Groninger mosterd in de winkel gevonden…hihi
*** Regen! YES! ***
Sinds deze week regent het steeds vaker. Niet dat de temperatuur hier veel daalt, maar ook dat verschilt per dag. Nu komt het met bakken uit de lucht inclusief onweer. Nou ik vind het even heerlijk. De herfst is begonnen
*** Feestjes, happy hours, sightseeing en meer ***
Er is hier van alles te beleven. Als je iedere dag naar een feest wil dan kan dat. Doen wij niet, maar het KAN. En je merkt dat veel mensen op zoek zijn naar contact. Contact leggen is easy hier. In de winkel, aan de bar, bij het zwembad of strand. Een praatje is zo gemaakt en humor overbrugt vaak ook het cultuurverschil.
Twee weken geleden naar de band Trafassi geweest van kleine wasjes, grote wasjes etc. Hier op het strand en das toch wel uniek hoor. Kinderen aan het spelen en paps en mams aan hapje en drankje. En gisteren was het ook weer raak. Happy hour op Blue Bay. Nou “happy” was het hoor. Fijne avond met onze nieuwe vertrouwde vrienden. Fijn dat dat er ook is. En er mensen zijn waar je jezelf kunt zijn. Nu ’n kater, ook lekker oud en vertrouwd.
Het sightseeing ligt even wat stil, omdat we bekaf waren van de verhuizing. Maar morgen gaan we weer es op pad. We doen dus veel als gezin. Wat prima is, maar het gemis van vrienden en familie is nu echt realiteit. Het “even” een kopje koffie doen met onze oude, vertrouwde matties is er “even” niet. Hopelijk went dat ook en komen ze ons allemaal een keer op zoeken.
Tot snel maar weer!
AYO!
LOTTE'S B-DAY / KLASGENOOTJES HIER IN HET 'DORP’
Eind september werd Lotte 7. Tja en dan is daar geen familie. Lotte vroeg nog wel: komen de opa’s en oma’s ook en Tijmen en Merijn (neefjes nou ja neven)? Haha Het was even een reality check deze vraag. We hebben er natuurlijk zelf wat van gemaakt dat moge duidelijk zijn, inclusief chemische cake waarvan je kak groen werd (ja sorry vh detail maar te bizar…en bovendien moet er altijd iets vies in de blog voor de aantrekkelijkheid) . Het kinderfeestje moet nog plaatsvinden. Doorgaans wordt hier een hele klas uitgenodigd, wat wel een band schept, maar onze verhuizing stond op stapel dus daarna gaat dat komen want daar heb je wel energie voor nodig zeg maar.
Vanmiddag heeft Lotte ook een feestje hier in het ‘dorp’ waar we net wonen. En kwamen we tot de ontdekking dat een klasgenootje van Emma hier in de straat woont. Toch weer leuk dit soort kleine dingen. En wellicht komen fietsen hier ook nog wel van pas. Es kijken of we deze op de kop kunnen tikken ergens.
*** WE ZIJN DUS VERHUISD (1/10) ***
Verhuizen is gek genoeg al niet onze grootste hobby, maar met zo’n 35 graden en 186 dozen is dat helemaal k#!*. Deze klap zijn we inmiddels te boven en nu wonen we prachtig in een soort huis waar je letterlijk en figuurlijk U tegen zegt. Het huis is namelijk in U-vorm gebouwd met middenin … een zwembad! Once in a lifetime experience dit. En je loopt een paar honderd meter om elkaar te zien en elkaar horen thuis gaat schreeuwend… al zitten de walkie talkies nu id oplader
Ook een fijne workout qua schoonmaken dus. We zien dat dat nog even aan en anders is de sportschool ook overbodig of toch een schoonmaakster in de arm nemen. Het leven kan hier nu echt beginnen zeg maar en dat voelt op z’n zachtst gezegd wel erg definitief … Daarmee kwam de heimwee weer in vol ornaat z’n werk doen bij mij. ☹
In een tent onder de Martinitoren: JA!
De heimwee zet dus nog even door. Daar zit je dan. Tussen al je eigen spullen van 8.000 km verderop en dan zie je deze weer terug in dit tropische oord. Mooi en echt een cadeau, maar ook een mind-twist. M’n vader opperde nog dat ik maar es naar de webcam van de Grote Markt in Groningen moest kijken. OH NEE! Ik kan d’r even niet naar kijken, want dan wil ik daar zijn. Het maakt me niet uit: gewoon in een tent onder de Martinitoren, ja dat voelt goed denk ik dan. Regen? Maakt niet uit zei ik nog, al komt d’r stront uit de lucht, dan nog wil ik daar zijn. Ja heftig hoor, dus ik huil nog even verder en dan weer over tot de orde van de dag. Ik hoop voor iedereen dat dit mijn tijdelijke fase is. Tijd zal het leren. Heb net wel Groninger mosterd in de winkel gevonden…hihi
*** Regen! YES! ***
Sinds deze week regent het steeds vaker. Niet dat de temperatuur hier veel daalt, maar ook dat verschilt per dag. Nu komt het met bakken uit de lucht inclusief onweer. Nou ik vind het even heerlijk. De herfst is begonnen
*** Feestjes, happy hours, sightseeing en meer ***
Er is hier van alles te beleven. Als je iedere dag naar een feest wil dan kan dat. Doen wij niet, maar het KAN. En je merkt dat veel mensen op zoek zijn naar contact. Contact leggen is easy hier. In de winkel, aan de bar, bij het zwembad of strand. Een praatje is zo gemaakt en humor overbrugt vaak ook het cultuurverschil.
Twee weken geleden naar de band Trafassi geweest van kleine wasjes, grote wasjes etc. Hier op het strand en das toch wel uniek hoor. Kinderen aan het spelen en paps en mams aan hapje en drankje. En gisteren was het ook weer raak. Happy hour op Blue Bay. Nou “happy” was het hoor. Fijne avond met onze nieuwe vertrouwde vrienden. Fijn dat dat er ook is. En er mensen zijn waar je jezelf kunt zijn. Nu ’n kater, ook lekker oud en vertrouwd.
Het sightseeing ligt even wat stil, omdat we bekaf waren van de verhuizing. Maar morgen gaan we weer es op pad. We doen dus veel als gezin. Wat prima is, maar het gemis van vrienden en familie is nu echt realiteit. Het “even” een kopje koffie doen met onze oude, vertrouwde matties is er “even” niet. Hopelijk went dat ook en komen ze ons allemaal een keer op zoeken.
Tot snel maar weer!
AYO!
-
12 Oktober 2019 - 16:10
Gauke:
Supergaaf om te lezen!! Geniet ervan! Time flies.
.... -
12 Oktober 2019 - 16:58
Vanessa En Roland:
Superleuk om jullie verhalen te lezen, Nina! Heel veel plezier met de verdere inburgering :-) -
12 Oktober 2019 - 18:05
Eline Krottje:
JUllie raken al aardig ingeburgerd zo te lezen. Gefeliciteerd nog met Lottes verjaardag. Leuk om je blog te lezen en te volgen hoe het met jullie gaat. Groetjes uit het regenachtige Nederland, Liefs Eline
, -
12 Oktober 2019 - 19:50
Karin:
Hallo Buurtjes, leuk om even weer wat van jullie te horen/lezen. Opnieuw een flinke actie achter de rug dus -
12 Oktober 2019 - 20:27
D&T:
Fijn om dit vervolg verhaal weer te lezen, stap voor stap naar meer stabiliteit.
hopelijk heb je onze verjaarwens aan Lotte ( en jullie) in alle hectiek gelezen, maar gelukkig dat er nu een woning zitten om U tegen te zeggen, goede basis om rustig verder te gaan. Net liedje EdoStaal beluisterd, Het nog nooit zo donker west, dan is het leven nog niet zo slecht.
Groet D&T -
14 Oktober 2019 - 03:45
Gerda:
Leuk jullie ontmoet te hebben
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
